Kazna zatvora
Vrsta: Seminarski | Broj strana: 14 | Nivo: Kriminalisticko-policijska akademija

Kazna zatvora............................................................................2
Istorijski razvoj kazne lišenja slobode (kazne zatvora).........2
Kazna zatvora u našem krivičnom zakonodavstvu................4
Uslovni otpust............................................................................5
Zatvor.........................................................................................5
Vaspitni tretman lica osuđenih na kaznu zatvora..................6
Mesto i uloga prevaspitanja u izvršenju kazne zatvora......................................................................................7
Područja i faktori realizacije prevaspitanja.....................................8
Ograničenje sloboda i prava čoveka i građanina u postupku izvršenja kazne zatvora.............................................................9
Mnogo pravila i malo prava?........................................................9
Položaj osuđenih lica.................................................................10
Ograničenje prava u postupku izvršenja kazne zatvora...................12
Zaštita prava osuđenih lica i kontrola izvršenja krivičnih sankcija...................................................................................12
Svrha izvršenja kazne zatvora...............................................13
Literatura........................................................................14
Kazna zatvora
Kazna zatvora predstavlja najvažniju, osnovnu krivičnu sankciju u današnjim krivičnim sistemima. Kazna zatvora ima pre svega preventivno dejstvo (pod pretnjom kazne zatvora građani se opominju da ne vrše krivična dela). Njen značaj upravo i proizilazi iz njene selektivne primene jer suviše čestom primenom ona gubi svoj izuzetni karakter.
Istorijski razvoj kazne lišenja slobode (kazne zatvora)
Lišenje slobode kao kriminalno-politička mera, koja se preduzimala prema određenim licama, ima dugu istoriju. Ova mera se pojavljuje još u vreme robovlasničkih država, ali tada ona nije imala karakter krivične sankcije. Zadržavanje u antičkim zatvorima je više služilo kao mesto gde je osumnjičeno ili osuđeno lice iščekivalo telesnu kaznu, pogubljenje, ili oslobođenje. Na preventivnu funkciju tadašnjih zatvora ukazuje i poznati rimski pravnik Ulpijan, koji kaže da „zatvori treba da se koriste samo za pritvaranje, a ne za kažnjavanje“. U rimskom pravu zatvor se često koristio i kao prinudna mera radi naplate duga. Pored toga, kazne lišenja slobode su se sastojale u deportaciji na određena ostrva i radu na javnim poslovima. U srednjem veku zatvor još nije imao karakter samostalne krivične sankcije. Postojalo je tri oblika zatvaranja:
1) Preventivno, predstavljalo je neku vrstu sudskog istražnog zatvora i imalo je za cilj čuvanje osumnjičenog ili optuženog do konačne presude.
2) Dužničko zatvaranje imalo je istu ulogu kao i u rimskom pravu, odnosno imalo je za cilj da natera dužnika da isplati novčanu kaznu, globu ili dug. Trajalo je sve do ispunjenja dužničke obaveze.
Kao krivična sankcija u pravom smislu, kazna lišenja slobode se pojavljuje prvi put u XIV veku, a pravnu samostalnost dobija krajem XVIII veka uvođenjem u francuski Code Penal iz 1791. godine, koji je pored toga ograničio primenu smrtne i telesne kazne, ukinuo kaznu lišenja slobode u doživotnom trajanju i prihvatio sistem apsolutno određenih kazni.

---------- CEO RAD MOŽETE PREUZETI NA SAJTU. ---------- 

www.maturski.org 

 

MOŽETE NAS KONTAKTIRATI NA E-MAIL: [email protected]